Manera nos tur sa, i algun sa muchu bon, bida ta duru. For di den Eden, despues di e Kaida, a ser duná na nos algun indikashon di kon duru lo ta ora Señor a laga nos promé mayornan sa kiko lo tabata algun di e resultadonan di nan transgreshon (lesa Gen. 3:16-24). Esakinan, sinembargo, tabata djis indikashonnan. Despues di tur kos, si e úniko desafionan ku nos tabata afrontá den bida tabata “sumpiña i bringamosa,” eksistensia humano lo tabata radikalmente diferente for di kon e ta awendia.
Nos ta wak rònt, i kiko nos ta mira sino sufrimentu, enfermedat, pobresa, guera, krímen, depreshon, polushon, i inhustisia? E historiadó di antigwedat, Herodotus, a skirbi tokante un kultura den kua hende tabata sufri pena, sí, sufri pena ora ku un beibi a nase, pasobra nan tabata konosé e tristesa i sufrimentu inevitabel ku e mucha lo a afrontá si e mester a alkansá edat di adulto. E ta parse patológiko, pero ken por refutá e lógika?
Den e buki di Job, sinembargo, tin un mensahe pa nos tokante e kondishon humano. Manera nos a mira, Job por a ser konsiderá un símbolo di henter humanidat, den sentido ku nos tur ta sufri, hopi biaha den formanan ku no ta parse hustu, ku no ta parse apropiá pa ku kualke un di e pikánan ku inevitablemente nos tur a yega di kometé. E no tabata hustu pa Job, i e no ta hustu pa nos.
I tòg, den tur esaki, loke e buki di Job por bisa nos ta ku Dios ta einan, Dios sa, i Dios ta primintí ku no ta tur kos mester ta pòrnada.
Eskritornan sekular, eskritornan ateístiko, ta lucha pa por aseptá e insignifikansia di un bida ku ta terminá pa semper ku morto. Nan ta lucha i lucha pa haña kontestanan i tòg no ta logra nada, pasobra e bida aki, den i di su mes, no ta ofresé nada. Tin un filosofia ateístiko yamá “nihilismo,” fpr di un palabra latin, nihil, ku ta nifiká “nada.” Nihilismo ta siña ku nos mundu i nos bida den mundu ta nifiká nada.
E buki di Job, sinembargo, ta mustra nos un realidat transendente mas ayá di e nihil ku kua nos bida mortal ta menasá nos. E ta mustra nos na Dios i na un esfera di eksistensia for di kua nos por saka speransa. E ta bisa nos ku tur loke ku pasa ku nos no ta tuma lugá den un bashí sino ku tin un Dios ku sa tur kos di loke ta pasando, un Dios ku ta primintí di drecha tur kos un dia. No importá kua preguntanan grandi e buki di Job ta laga sin kontestá, e no ta laga nos ku nada den nos mannan sino e shinishi di nos bida (Gen. 3:19; Job 2:8). Enbes di esei e ta laga nos ku e speransa di speransanan, e speransa di algu mas ayá di loke ta ser presentá na nos sentidonan inmediato.